روزهای ابتدای بهمن، بیش از هر چیز، خاطره معطر سال‏های دوردست را در کوچه اذهان می ‏پراکند و ابهت و شکوه آن حماسه را که از اندیشه و کلام تو رویید، بر سر زبان‏هامان جاری می‏کند.

هنوز این ملت، مشتاق آن نگاه پر از ایمان و تبسم پر از امیدت بر پله های هواپیماست. وقتی به سیاحت سیمای مطمئن تو، بر منبر بهشت زهرا علیهاالسلام می‏نشینیم، حرارت همان روزهای بهاری در دل‏هامان زنده می‏شود.

تو از جنس خودمان بودی؛ دردمند، داغ فرزند دیده، رنج تبعید و آوارگی کشیده، ولی با قلبی همیشه متلاطم برای ایران!

از کوچه‏ های خاکی خمین، تا آبادانی وطن

داستان تو، داستان مردی است که روزگاری در کوچه ‏های خاک خورده خمین و شهادت پدرش به دست عمال خان، خیلی زود، اندیشه کودکی‏ اش را به بلوغ و بالندگی رساند.

کودک آن سال‏های دور، در پیچ و خم زندگی پربارش، بزرگ مردی پروراند که امام مهربان و رهبر فرزانه و منجی تمام عیار ملت شد.

میخک‏ ها بر سر راهت نهاده‏ اند و خیابان‏ ها، حریر گل‏های سرخ و سفید را فرش راهت ساخته‏ اند؛ مگرنه اینکه قدم‏ های فرشته باید بر صحن و سرای آینه ‏ها نهاده شود؟! بهار باغ خزان‏ زده، شایسته این تجلیل است.

امام! تو آمدی؛ با قامتی بلند و ردایی بر دوش، تا جهالت عصر ظالمان رفاه‏ زده را ریشه‏ کن کنی، تا دخترکان زنده به گور شده اندیشه‏ های پاک را از ظلم حکومت پدران مستبدشان برهانی.

آمدنت، باران را به شوق واداشت و بی‏کران دریا را در کویر و بیابان‏ها، گستراند.

آمدنت، ظلمت را شکافت و فجر را از میان افق‏های سرخ و خونین، بیرون کشید.

تو، خورشید ظلمت ‏شکن فجر همیشه سرخ ایرانی.

فرارسیدن ایام الله مبارک فجر طلیعه ی آزادی ملت و محو استبداد و واپس راندن استعمار، بر ملت بزرگ ایران مبارک باد.

روابط عمومی سازمان نهضت سوادآموزی