امام جواد علیه السلام، امام نهم شیعیان، که تنها فرزند امام رضا (ع) است، در سال ۱۹۵ هجری قمری در شهر «مدینه» به دنیا آمد. برخی تولد آن حضرت را در ۱۰ یا ۱۵ ماه رجب و برخی دیگر نیز آن را ماه مبارک رمضان دانسته‌اند. نام ایشان «محمد» و کنیه «ابوجعفر» و مشهورترین القابشان «تقی» و «جواد» است. مادر امام جواد (ع) «سبیکه» که از خاندان «ماریه قبطیه» همسر رسول خدا (ص) به شمار می‌رفت، از نظر اخلاقی در درجه والایی قرار داشت و برترین زنان زمان خود بود؛ به گونه‌ای که امام رضا (ع) از او به عنوان بانویی منزه و پاکدامن و بافضیلت یاد می‌کردند.

از القاب دیگر امام جواد (ع)، «زکی»، «مرتضی»، «قانع»، «رضی»، «مختار»، «متوکل»، «منتخب» و «ترجمان القرآن» است. ملقب شدن آن حضرت به جواد (ع) را به دلیل کثرت بخشش و احسان او دانسته‌اند. ایشان نخستین امام از سه امام شیعیان است که در خردسالی به امامت رسیدند. از این رو، وی در دوران امامت خود با دشواری‌های منحصر به فردی مواجه بود. عهده دار شدن منصب ولایت در خردسالی، موجب دشمني مغرضانی شد که با جریان امامت در خاندان رسول خدا (ص) مخالف بودند؛ این امر در کنار گسترش جهان اسلام و ورود اعتقادات و باورهای مذاهب و ادیان دیگر، بر پیچیدگی اوضاع می‌افزود. ایشان در ٣٠ ذوالقعده ۲۲۰ هجری در بغداد به شهادت رسیدند و پیکرشان را در کنار جد بزرگوارش، امام موسی بن جعفر (ع) در کاظمین به خاک سپردند.

شهادت جانسوز نهمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت حضرت جوادالائمه (ع) بر همه شیفتگان و عاشقان حضرتش و بر همکاران گرامی تسلیت باد.