خورشید دل‌آرای حسین، ثانی احمد

باشد علی‌اکبر، گل فرخنده سرمد

هم‌نام علی باشد و بر فاطمه دلبر

این مظهر حق باشد و گل بانگ محمد

زمان در تب و تاب است. زمین در انتظار هدیه ای آسمانی است. ملکوتیان در تدارک شور و شعف و شادمانی هستند. لحظاتی پر از احساس و شادی رقم می خورد و اندک اندک لحظه موعود فرا می رسد. یازدهم شعبان سال 33 هجری قمری از راه می آید.

 خانه امام حسین علیه السلام  غرق نور و شادی می شود و لبخند مهر و شوق بر لبان لیلا نقش می بندد؛ چرا که فرزندی زیبا شبیه پیامبر خانه آنها را روشن ساخته است.

وقت نام گذاری این کودک آسمانی است. آن قدر علاقه پدر به مولای متقیان علی بن ابی طالب علیه السلام زیاد است که می گوید: «اگر صد فرزند هم می داشتم، دلم می خواست همه را علی بنامم ».

تو فرزند بزرگ این خانواده پر نوری ، و تو را پدر «علی اکبر» می نامد.
امشب به یمن آمدنت تمام آینه‌ها قد می‌‏کشند. ابر‌ها همه باران می‏‌شوند تا بی‌‏واسطه گونه‌‏های بهشتی‏‌ات را ببوسند. با آمدنت، عشق به مهمانی خانه‌‏های فراموش شده می‏‌رود و سقف خانه‌‏ها ستاره‏‌پوش می‏‌شوند.

«علی  اکبرحسین مقدمت مبارک »

میلاد سرو بوستان ایستادگی، زیباترین گل باغ حسین علیه السلام

سرور جوانان عالم  ، دریایی از آبی عطوفت حضرت علی اکبر علیه السلام  مبارک و  فرخنده باد.

روابط عمومی سازمان و پایگاه بسیج شهید بهشتی