چشم گردون در عزای موسی جعفر گریست
دیده ی خورشید بر آن ماه خوش منظر گریست

او که خود مظلوم و در بند ستمگر بود اسیر
بر غریبی شهید کربلا یک سر گریست

می‏‌گویم : یا باب الحوائج

و در قنوتم یک آسمان التجا گل می‌کند. کیستی ای روح نیایش، نیاز حاجتمندان، سبب ساز رحمت واسعه الهی. کیستی تو که می‌‏شود با التجای به تو، تمام نابسامانی‌ها را سامان بخشید، تمام دردها را درمان کرد و تمام غصه‌‏ها را از دل زدود؟

 کیستی تو ای روح نماز که حتی دشمنت به خاکساری نیایشت غبطه می‌‏خورد؟ حضور آسمانی تو را چه کسی می‌تواند انکار کند؛ بریده باد دستی که زنجیر را به ملازمت پاهایت برگزید! آخر چگونه می‌‏شود مفهوم ناب آزادی و آزادگی را به بند کشید؟

مولا جان، ای اسطوره شکیبایی! ای باب رحمت و اجابت! ما رابه التجای تو نیاز است که در طول زندگی بدان محتاجیم و خداوند دعای تو را بهانه اجابت بی‏ واسطه کرده است.
چه نامرد مردمانی بودند، آنان که شمع وجودت را خاموش می‌‏خواستند!چه وارونه اندیشانی که وجود آسمانی‌‏ات، تاب تماشا از آنان گرفته بود.

یا باب الحوائج !سلام بر تو، در همه حال!سلام بر تو در همه روز!سلام بر تو و شکیبایی ات !

اینک، این غروب غمبار شهادت توست که آسمان »کاظمین» را فرا گرفته است؛ غروبی که یادآور روزهای تاریک زندان است؛ روزهای تلخ تازیانه و خشم، روزهای سرشار از خلوت غریبانه مناجات‏‌هایت.

««     ما  و دریای کرمت یا باب ‏الحوائج      »»

سالروز شهادت غریبانه  هفتمین آفتاب ولایت  ، مظهر بندگی حق  ،حضرت امام موسی کاظم علیه السلام 

بر همه محبین و شیعیان آن حضرت تسلیت و تعزیت باد .

روابط عمومی سازمان و پایگاه بسیج شهید بهشتی