سم الله الرحمن الرحیم
         " امام خمینی ره در آیینه اوصاف "
۱- اصل و حسب و نسب شریف داشت.
۲ - در کسب علم و باروری اندیشه و تحصیل ملکات فاضله کوشا بود. هرگز به فضل پدر بسنده نکرد تا مصداق شعر مشهور باشد
۳ - درد و رنج  یتیمی کشیده بود.
۴ - از کودکی بر ظلم و ظالم می شورید و عون همیشگی مظلوم بود.
۵ - برای اساتید خود حرمت بی حد قائل  بود. و از اساتید بزرگی هم حظ و بهره داشت. .نمونه آن تواضع بی بدیلش در برابر آیت الله العظمی  بروجردی ره .
۶ - ایمان و توکلش مثال زدنی بود.
۷ - شجاعتش ناشی از وثوق به خداوند بود .
۸ - اهل عبادت و تهجد بود. در سیر و سلوک عرفانی عهدی طولانی داشت.
۹ - خدمت به دیگران را مغتنم می شمرد. حتی وقتی به مشهد مشرف می شد . زیارت و دعای خود مختصر می کرد و برمی گشت بساط صبحانه برای همراهان مهیا می ساخت.
۱۰ - ساده زیست بود و کثیر المعونه و قلیل الموونه.( پرسود و کم زحمت )
۱۱ - در عین شاگرد پروری و فکر و عمل تشکیلاتی از مرید و مراد سازی پرهیز داشت .
۱۲ -  مصداق بارز اشداء الکفار و رحماء بینهم بود.بر سر مستکبران فریاد می زد .اما با مومنان مهربان بود
۱۳ - خود شیفته نبود . همواره خود را یک طلبه می دانست
۱۴ - ردای تکبر بر تن نداشت ؛ می فرمود به من خدمتگزار بگویید بهتر از ان است که رهبر بگویید.
۱۵ - قبل از ان که شهرت ملی و بین المللی سیاسی بیابد در عرصه دانش پربار بود . فقه و اصول و فلسفه و عرفان و ...
۱۶ - قدر دان و شاکر همه ملت و بویژه ایثارگران و خانواده ای معظم شهدا بود.
۱۶ - انقلاب را بر محور قیام لله شروع و ادامه داده بود.
۱۶ - از پیروزی و شکست دچار غرور یا یاس نمی شد چون تکلیف الهی را محور می دانست. می فرمود  ؛ خرمشهر را خدا آزاد کرد  و این پیروزی ها و شکست ها گذراست آنی که باقی است مائیم و اعمالمان .
۱۷ - نقد پذیر بود . حتی نصیحت بچه ای کوچک را در جایگاه رهبری خود مفید می دانست . می فرمود : نقد بلکه تخطئه یک موهبت الهی است .
۱۸  - مسوولیت پدیر بود . به رغم ان که سال ها بر ادامه جنگ اصرار ورزیده بود آنروز که وظیفه را در آتش بس دید بی درنگ آبرویش با خدا معامله کرد و جام زهر را نوشید.
۱۹ - بر سر اصول اسلام و انقلام با کسی مماشات نمی کرد . نمونه اش عزل قایم مقام رهبری و یا خیرخواهی  علنی برای خطیب جمعه وقت تهران در مبحث اختیارات ولی فقیه در زمان غیبت . 
۲۰ - مصداقی بارز از فراست مومن و دیدن آینده با نور خدایی بود . مثلا در سال ۱۳۴۸ درس خارج فقه حکومت اسلامی می گفت   و به شاگردانش گوشزد کرد که شما این ها را اجرا خواهید کرد. در سال ۱۳۶۱ به حکام خلیج فارس هشدار داد امروز به صدام کمک می کنید اما روزی را می بینم که پس از ایران به شما حمله ور می شود. فروپاشی شوروی را هم پیش بینی کرد.و...
۲۱ - بی انکه امت را بعد از خود در عسر و حرج قرار دهد نطر ارشادی خویش را برای تعیین رهبری آینده با هنرمندی ارائه کرد و هر چه زمان  گذشت وجه صائب بودن نظرش در این باره بیشتر درخشید.
۲۲ - کوخ نشینان و پا برهنگان را ولی نعمتان انقلاب می دانست و مسوولان ریز و درشت را به خدمت و همزیستی با آنان و پرهیز از خوی اشرافی گری دعوت می کرد.
۲۳ - قانون و نهاد های قانونی را فصل الخطاب می دانست و به قانون گریزان نهیب می زد که تو علط می کنی که قانون را قبول نداری قانون ترا قبول ندارد.
۲۴ - می دانست که به دلایل حسبی و نسبی و قرابت کاری و شرایط و مقتضیات انقلاب و غیره ممکن است عده ای  از موقعیتش سوء بهره گیرند و لذا فرمود ملاک حال فعلی افراد است.
۲۵  - برای فرهیختگان و  عالمان و دانشمندان حوزه و دانشگاه و طلاب و دانشجویان ارزش والایی قائل بود.
۲۶ - برخی مشاعل مثل کارگران ، معلمان ، پرستاران و ...را به طور ویژه می ستود.
۲۷ - وحدت امت و پرهیز از اختلاف و تفرقه ملت و امت اسلامی را در سایه معارف قرآنی ، نبوی ص  و اهل بیتی ع پیوسته تاکید می کرد .
۲۸ - اسلام بدون روحانیت را مثل کشور بدون طبیب می دانستند و بر پشتیبانی از ولایت فقیه تاکید می کردند.
۲۹ - حفط نطام جمهوری اسلامی را از اوجب واجبات می دانستند..
۳۰ - همه امیدش جوانان بود و بانوان را در اوج کرامت و قداست ارج می نهاد و همه را به اصلاح ذات بین دعوت می کرد. 
۳۱ - چون حیات مومنانه داشت مرگش نیز مومنانه بود و لذا فرمود : با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا ...مرخص می شوم